Fatih SURUÇ
MÜCADELE HABER- Diyarbakır’da faaliyet yürüten Mordem Sanat Merkezi, Kültür İçin Alan’ın desteğiyle Diyarbakır’da tiyatro izlememiş çocuklara oyunlar oynayıp aynı zamanda atölye çalışmaları yapıyor. Atölye çalışmalarında keşfettikleri yetenekleri kendi bünyesinde ücretsiz olarak konservatuara hazırlayan Mordem Sanat, hedeflerinin Diyarbakır’da bütün köylere ulaşarak hem çocuklara tiyatro oyunu götürmek hem de oralarda atölyeler açarak yetenekleri keşfetmek olduğunu söylediler.
Mordem Sanat Merkezi kurucularından Savaş Işık ile yaptığımız röportaj şöyle:
Savaş Işık
“SANATA ULAŞMA İMKANI OLMAYAN ÇOCUKLARA ULAŞMAK”
1) “Köyümüzde Sanat Hasadı” projesini kısaca anlatır mısınız?
Savaş Işık: ‘‘Köyümüzde sanat hasadı Morden Sanat Merkezi ve ‘kültür içinalan’ın birlikte yürüttüğü bir proje. Hedeflenen şey daha önce sanata ulaşmamış, sanata ulaşma imkanı olmayan çocuklara ulaşmak. Biz daha öncede kültür için alanla köylere gidip geliyorduk ve köylerde bir sürü çocuğa ulaştık. Şehir merkezinde bir sürü çocuk bir şekilde bu sanatın alıcısı olabiliyor, bir şekilde karşılaşabiliyor ve gidebiliyor. Gerek şehir merkezinin bazı kırsal bölgelerinde, yani tiyatronun fazla gitmediği yerler. Gerekse şehir dışında, köylerde, okul bahçelerinde ya da kırsal okulun bir sınıfında o çocuklara tiyatro ulaştırmak.
“GEÇEN SENE DOKUZ, BU SENE İSE BEŞ KÖYE OYUN GÖTÜRDÜK”
2) Proje şimdiye kadar nerelerde yapıldı ve daha kaç yere gidilecek?
Savaş Işık: Son iki yıldır kültür için alanla birlikte hem tiyatro, hem de atölyeyi götürüyoruz. Geçen seneki atölyemiz kukla atölyesiydi. Bu seneki atölyemizi drama atölyesi, sürekli bir drama atölyesini. Geçen sene bir günlük bir atölyeydi, şimdi sabit bir köyde, seçilen bir köyde biz atölye yaptık, bir drama atölyesi.Pandemi sürecinden kaynaklıOnline olarak başlandı. Önceleri okul bahçesinde yüz yüze eğitimlerle devam ediyorduk. Temmuz’dan bu yana düzenli olarak onlarla atölyeler yapıldı ve geçtiğimiz Cuma günü hem bizim oyun oynandı, hem de onların oyunu oynandı. İkisini harmanlayıp çocukların kendi yazdığı hikayelerden oluşan bir oyun yaptık. Onun dışında da geçen sene dokuz, bu sene ise beş köye oyun götürdük.
“BAHAR AYINDA ALTI İLDE ALTMIŞ KÖYE DAHA GİTMEK GİBİ BİR HEDEFİMİZDE VAR”
Tabi bu proje yeterli değil. O kadar çok köy var ki. Şimdi bizi arıyorlar, bizim köye de gelir misiniz, diye. Projemiz önümüzdeki hafta sonlanıyor. Bu projede daha ulaşamadığımız bir sürü çocuk var. Şimdi o çocuklara ulaşmanın başka yollarını arıyoruz. İşte şimdi kış başlıyor, pandemi koşullarından dolayı kapalı alanlarda çok fazla oyun yapma durumumuz olmadığından kaynaklı. Büyük ihtimal bahar ayında altı ilde altmış köye daha gitmek gibi bir hedefimizde var.
“SANAT, ÇOCUĞUN O YÜZÜNDEKİ GÜLÜŞTÜR”
3) Projenin çocuklardaki etkileri nasıl ve çocuklar nasıl karşılıyor?
Savaş Işık: Sanat nedir dersek, gerçekten çocuğun o yüzündeki gülüştür yani. O tatmindir. O yüzündeki, gözündeki sevinç bizim için büyük bir feyiz kaynağı ve çocukların üzerinde böyle bir etkisi var. Ben mesela kendi bölgemdeki birkaç köye gittim bu oyun için. Düşünüyorum bende o yaşlarda, o bölgedeydim ve köydeydim. Böyle bir şeye ulaşma lüksüm yoktu. Kendimi onların yerine koyduğumda ben çok mutluydum. Böyle bir şeyi yaparken onların mutluluğu bizi de mutlu etti. Özellikle büyük bir etkisi var. Şimdi bir de atölyeler yapıyoruz. Oradaki ortamda öyle çok bir araya gelmeyen bazı öğrenciler, o atölyeden sonra çok farklı bir yola evrilebiliyorlar, kendi aralarındaki iletişimi güçlendirebiliyorlar. Aslında ekip olarak birlikte nasıl iş çıkarabilme yetisini özellikle atölyelerde deneyebiliyorlar. Beraber iş yapmanın mutluluğunu yaşıyorlar.
“KEŞFETTİĞİMİZ YETENEKLERİ ÜCRETSİZ OLARAK EĞİTİM VERİYORUZ”
4) Son olarak eklemek istediğiniz?
Savaş Işık: Keşfettiğimiz bazı yetenekler var ama ne yazık ki köy ortamında çocuğunu sanata yönlendirme bilinci olmadığı için ya da bu durumu meslek olarak görmediklerinden çok fazla yönlendirme yok. Mesela bizim en son atölye yaptığımız bir köyde bir kız var. Onun mesela güzel sanatlar dalında bir müzik alanında bir okula yazılması gerektiğini düşünüyorum. Ailesiyle görüşmeler sürüyor. Eğer kabul ederlerse biz onu burada ücretsiz olarak yetiştiriyor olacağız ve herhangi bir güzel sanatlar sınavına veya üniversiteye gidene kadar biz buradaysak hala varsak ücretsiz olarak onun bütün evrelerinde yardımcı olmak istiyoruz. Aslında keşfediliyor bu tarz atölyelerle. Hiç karşılaşmadığı bir iş yapıyorsunuz. Yani o yetenekleri keşfettiğimizde elimizden ne gelirse yapmaya çalışıyoruz. Artık takdir bir şekilde aileye kalıyor.
