BEYAZ KARANLIK Göz sığmaz bir delikten bir odaya bakıyorum. Her taraf o kadar beyaza boyanmış ki ne yer belli, ne de tavan. Ne bir düz yüzey, ne de bir köşe görünmüyor... Yuvarlak desen hiç değil. Bir şekilden bahsedilemez, eni boyu belirsiz, ölçü yok biçi yok. Büyük, bembeyaz, sınırları ve çerçevesi olmayan bir boşluk... Ne bir tarifi var, ne de bir anlamı. Beyaz gözümü alıyor, derken karanlığa dönüyor. Zamanın, rengin ve mekânın manasız karmaşası içinde bir girdapta, yukarı doğru emiliyor muyum yoksa aşağı doğru düşüyor muyum bilemiyorum. Vakuma kapılmış bir toz zerresi gibi çekiliyorum beyaz bir boşluğa. Rengimi ve zamanımı kaybetmiş, beyaz, koyu beyaz, bembeyaz bir karanlıktayım…
Editör: TE Bilisim