KARA KUZU

Aşk yok esasında... Hele uzaktan uzağa hiç yok... Ama kim ne derse desin, aşk varmış gibi düşünmek, aşk için yazmak da hoş oluyor... ''Kuzum'' diyorsun sevdiğine, hele esmer ise ''Kara Kuzum''... Bu sevgi, bu aşk ne menem bir şey, biri tarif etse... Hani, çocukluğunuzda olurdu daha çok, hatırlayacaksınız eminim, Kurban Bayramı’na epey bir vakit kala bir kuzu alır, besler, kınalarsın da... Evin küçük oğlu çok sever sahiplenir, vakit tamam olup da kuzu kesileceği zaman, iki gözü iki çeşme ağlar ya, sevgisinden, gidiyor,bir daha göremeyecek diye... Bir ömür boyu da unutmaz, anlatır senelerce, ‘ahh benim kınalı kara kuzum’ diyerek... Sen, Benim kara kuzum...