Çınar’da tarım işçisi kadınlar, Kadınlar, akşamdan hazırladıkları iş kıyafetlerini sabahın ilk ışıklarıyla giyip ellerinde eldiven, erzak poşetleri ve kovalarıyla ortak buluşma noktasına ilerlerken, havanın hala aydınlanmamış olması nedeniyle yürürken cep telefonlarının ışıklarını kullanıyorlar. Daha sonra bir kamyonetin kasasına binen kadınlar, buradan tarlanın yolunu tutuyor. Çalışmak için erken bir saat olması bakımından, yolculukta uykusu kaçsın diye sohbet edenler de oluyor, uyuklayanlar da. Engebeli, çukur ve taşlarla dolu yolda 1 saatlik sarsıntılı yolculuğun ardından kamyonet tarlaya varıyor. Kadınlar son hazırlıklarını da tamamlayıp işe koyuluyorlar. Günde 12 ila 15 saat çalışan ve bunun karşılığında 500 ila 600 lira yevmiye alan kadınlardan tarım işçisi olmanın zorlukları ile karşı karşıya kalıyor.
MALİYETLER ARTTI: PAHALIYA ALIP, UCUZA SATIYORUZ
Hem tarla sahibi olan hem de tarlasında işçilerle patlıcan toplayan Şükran Datumani, ürünleri ekerken ve bakım sürecinde çok fazla zorluk çektiklerini belirterek, “İlaçtan tutalım gübre ve mazota kadar her şey çok pahalı. Verdiğimiz emeğin ve masrafın karşılığını alamıyoruz. Bu sene kavunun, biberin kilosu 5-6 liradır. Verdiğimiz emeğe hiç bir şekilde değmiyor. Gübrenin tonunu 2-3 bin liraya alıyoruz. Yani anlayacağınız biz malzemeleri pahalıya alıp ürünü ucuza satıyoruz.” diye kaydetti.
GEÇİNEMİYORUZ: BAŞKA ELTERNATİF YOK
Aysel Gültekin (28), 8 yaşından bu yana tarlada çalıştığını söyledi. Sabah tarla işi yaptığını akşam da eve gidince temizlik yaptığını söyleyen Gültekin, “Pamuğun çapasını yapıyoruz daha sonra büyüyen otları elimizle topluyoruz. Sonbahara doğru pamuğu topluyoruz. Başka şehirlerde pamuk işçiliği yapan işçilerle zorluklarımız aynı olmasına rağmen yevmiyemiz onlardan az. Tarladan aldıkları yevmiyeyle geçinemiyoruz. Yüksek elektrik faturaları ödüyoruz, ev masrafları da var. Herhangi bir sağlık güvencemiz yok ve sigortasız çalıştırılıyoruz. Bu şartlarda nasıl geçinebiliriz” diye sordu.
“KADINLARA GÜVENCELİ İŞ ALANLARI AÇILSIN”
Pamuk işçiliği yaparak ailesini geçindirmeye çalıştığını söyleyen Songül Gültekin (23), 10 yaşından beri tarlalarda işçilik yaptığını kaydetti. Kadınların her yerde olduğu gibi tarım işçiliğinde de sömürüldüğünün altını çizen Gültekin, “Burada hem okuyup hem çalışanlar var. Tek başına çalışıp ailesine bakanlar var. Evde annemle babam ve ben yaşıyoruz. Dolayısıyla çalışan tek kişi benim. Çınar'da kadınların yapabileceği tek alternatif iş tarımdır. Ancak tarımda da sadece 3 ay iş var. 3 ay aldığımız parayla 12 ay geçinmeye çalışıyoruz. Yıllardır tarlalarda çalışıyorum ve aldığım 500-600 liralık yevmiye hiçbir şekilde yetmiyor. Her şeye rağmen bu yaşta yerine getirmem gereken sorumluluklarım var. Devlet bize bu koşulları dayatıyor. Kadınlara olabildiğince güvenceli iş alanları açılmalıdır” dedi.
