İnsanlık Üzerine Bir Tez
Yazıma başlamadan önce şunu belirtmek isterim. Hayvanlardan evirilmiş canlı türü olarak, onlardan bizi üstün tutan akıl ve düşünme yetisini bazı insanların kullanamaması gerçekten utanç verici ve kullanmama konusunda bu kadar ısrarcı olmaları da apayrı bir mesele...
Sürekli bir suçlama bir aklanma söz konusu. Toplum içerisinde bu kadar atasözleri, deyimler ve aforizmalar boşuna yazılmış olamazdı. Hepsinin tecrübeye dayanan bir geçmişi var. Elbette insanların birbirini suçlamaları veya aynı şeyi yaptığı halde başkasında görüp ayıp sayıp ve kınaması bizi nefrete yanıp tutuşan bir toplum haline getirdi. Sevgiler asimile oldu sadakat, merhamet ve vicdan kavramları tarih oldu bile...
Aşklar unutuldu, sıradan duygusuz cansız birer varlıklara döndük. Sadece nefret ve hep başkalarından üstün olma arzusuyla yanıp tutuşan birileriyiz sadece artık bir rutine döndü hayatımız. Bu dünyaya bir canlı gelmeden hemen yol haritaları çiziliyor. Kim neler yapmış diye araştırılıyor, doğacağı hastane, okuyacağı okul, ilk önce öğrenmesi gereken dil, bazıları için gideceği üniversite, mesleği, tutacağı takım neden bunları yapmak yerine doğacak olan bireylere şans verilmiyor? Onların bir birey olduğu, onların hayatının ve seçimleri kendileri yapmaları gerektiği düşünülmüyor. Cevabı çok basit, çünkü beğenilmemesinden, yeterince üstün olmamasından korkarız, burada bize kalan tek şey, kurulu olan bu düzende delirmeden sevgisiz ve nefretle yaşamak olacaktır.
Ah birde bu konu var toplumda herkes masum, herkes haksızlığa uğramış peki bunca sözler kime sarf ediliyor. Bir aforizmanın sahibi de en az aforizma da yakındığı konu hakkında suçludur.
“Acı çekenler ile acı çektirenler aynıdır” Arthur Schopenhauer
Buradaki alıntım aslında ne demek istediğimi çok güzel bir şekilde açıklayacaktır. Eğer ne demek istediğini gerçekten anlamak istersek...
Özetlemek gerekirse insanlık bence gelmiş geçmiş en anlaşılmayan, doğası, düşünceleri, fikirleri, yaşayış biçimleri anlaşılmamış varlıklardır. Ama ben her ne olursa olsun sevgi ile bu tüm bu karmaşıklığın üzerinden geleceğimizi düşünüyorum...
Sevgilerimle.
