SEVGİNİN ÖTEKİ ADI
Sevmek...
Deli Gibi Sevmek...
Aşık olmak...
Hem de...
Sırılsıklam...
Aşık olduğun kişiyi yıllarca unutamamak...
Ya da aşık olduğunu ona anlayamamak.
Işte bütün bunların beyninde iz bırakması ne de güzeldir. Bir insanı sevipte kavuşmak ne de güzeldir...
Doğayı, hayvanları, insanları sevmek ve iç içe yaşamak ne güzeldir. Hayat içerisinde, senin olmasını istediğin her şeyin senin olabilmesi ve ulaşmak isteyipte ulaştığın her şeye sevinmen ne de güzeldir.
Peki gerçekten sevmek nedir?
Başka bir adı var mıdır sevginin?
İnsanlar kimi zaman sevdiğinde dolayı, acı çeker ve ızdırap içerisinde yaşamaktan pek de şikayetçi değillerdir. Sevmek acı çekmekten daha tatlı gelir. Aşık olup acı çeken birine, -sizin tedaviniz var, sizi bu aşk ızdırabından kurtarabilirim, artık o kişiyi sevmeyeceksiniz. O kişiye aşık olmayacaksınız ve onu unutacaksınız - dese, pek çok kişi bu sorunun cevabını hayır olarak verir. Çünkü sevdiği kişiyi unutmak istemeyebilir. Kimi zaman aşk açısı, kendi acısından tatlı gelir.
Hayat insanlara türlü türlü yaşam şekilleri biçer. Elbette ki sevmeliyiz, sevilmeliyiz. Doğayı sevmeliyiz, kuşları, hayvanları, böcekleri sevmeliyiz. Mesela bahçemizdeki çiçekleri sevmeliyiz. Annemizi, babamızı, ya da arkadaşlarımızı sevmeliyiz. Onlara sıcak ve samimi duygular beslemeliyiz. Tabii ki de en içten duygularla sevmeliyiz. En derin duygular beslemeliyiz. Bilmiyorsak sevmesini öğrenmeliyiz.
Sevginin ölçüsü neye göre belirlenir bilmem. Ama bir insan sevdalandı mı, söz geçiremez yüreğine. Aklı gider. Hakimiyet denen şey kalmaz. Kendini kontrol edemez.
Yüreğimize nasıl anlatırız sevgiyi?
Belli bir yere geldiğinde dur diyebilir miyiz?
Sen artık sevme diyebilir miyiz?
Bence çok zor. Dünyanın belki de en zor işidir, sevdiği veya aşık olduğun bir insana karşı duyduğu hislere engel koymak. Çok zor aşık olduğu kişiye karşı kendini kontrol etmek.
Sevgi öyle bir duygudur ki, hep sevdiğin insanla birlikte yaşamak istersin ya da sevdiklerinle bir arada olmak istersin. Yani ayrılmak istemezsin. Çünkü sevgi dünyanın en güzel bağımlılığıIğıdır. Yeter ki doğru insanı sevelim. Bence yaşama tutunduğumuz en güzel daldır, yaşama sevincimizdir.
Her insan bir şeyleri sevmeli ve bir şeyleri tutunabilmeli. Aksi takdirde hayata duyduğumuz zevkin anlamı olmaz. Yani bir şeyleri monoton yaşamış oluruz. Aslında sevgi, bizim yaşam tarzımızda olması gereken bir duygudur ve kıymeti bilindikçe değer kazanır.
