SOKAK ÇOCUKLARINA ŞEFKAT HAFTASI
Medyada ve basında değişik şekillerde haberler okuruz. Bunlar
arasında bizi üzen haberler bulunmaktadır. Örneğin, madde bağımlısı bir kişinin saldırısına uğrayan kişiler, 10-14 yaşlarındaki sokaklarda yaşayan bir çocuğa çantasını kaptıran kadınlar, aşırı dozda uyuşturucu kullanmaktan hayatını kaybeden küçükler, cami avlusuna terk edilen çocuklar, sokağa itilen ve kendi kaderlerine terk edilen sahipsiz çocuklar, gelecekten umutları tükenmiş, hayalleri paramparça olmuş, kaldırım taşını başına yastık yapmış kimsesizler…
Peki bu çocukları oraya getiren nedir. Neden bu çocuklar bu halde. Ailelerin yanlışlıklarının hesabını çocuklar mı veriyor. Kim bu çocuklar? Bunların anne ve babaları yok mu? Bu çocukları leylekler getirip sokak ortasına mı attı? Yoksa bunları sokaklar, caddeler ve ya mahalleler mi doğurdu?
Sağlıksız alanlarda yalnızlaştırılarak yetişen çocuklar maalesef çevreye korku ve dehşet saçarlar. Madde kullanan pek çok çocuğun, kullanmış oldukları bu maddelerden dolayı hayatlarına son verdiklerini hepimiz biliri ve izleriz. Sevgi, şefkat ve merhametten uzak yetişen bu çocukların bir çoğu hayatta kalabilmek için duygularını maalesef arka plana atarak duygusuzlaşmıştırlar.
Her türlü kötülüğün ve tehlikenin ağında olan bu çocuklar, savunmasız kalırlar. Elinde kitap, oyuncak, bilgisayar olması gerekirken onların yerine, sigara veya uyuşturucu olan, kötü maddeler kullanan, sıcak bir aile ortamı içinde olması gerekirken, kaldırım kenarları, köprü altlarında uyurlar. Çöp kutularında aç kalmamak için ekmek arayan ve bütün bunlardan dolayı istismar edilen bu çocuklar bizim çocuklarımız.
Bu çocuklar bu hale gelmeyi kendileri istemedi. Hayatın bir yönü onları bu duruma itti ve içinden çıkılmaz duruma getirdi. Onların kaderi böyle değildi. Bizler toplumdaki bireyler olarak bilinçlenmeli ve çocuklarımıza sahip çıkmalıyız. Böyle bir sorumluluk bizim asli görevimiz olmalıdır. Bu çocuklara şefkatle, sevgiyle yaklaşmalı ve topluma faydalı birer birey olarak kazandırmak için elimizden geleni yapmalıyız.
24-30 Mayıs “Sokak Çocuklarına Şefkat Haftası”dır. Onların dertlerine derman olmak, sorunlarına eğilmek onları sokaklardan kurtarmak, onların yaşlı gözlerini silmek ya da onları bulundukları kötü koşullardan kurtarmak oralarda bırakmamak elbette ki kişinin kendine olan sorumluluklarından da biridir aynı zamanda. Bu sorumluluğu terk etmek, sevgiyi, şefkati ve paylaşımı terk etmektir.
Gelecek çocuklarla güzeldir ve onlara teslim edilir. Çocuklar nasıl yetişirse dünya o kadar güzel olur ve güzel bir şekil alır. Geleceğe umutla bakmanın yolu çocuklarımızı doğru ve iyi bir şekilde yetiştirmekten geçer.
