Spor ve Çocuk Gelişimi-2
Kentleşme nedeniyle çocuk oyun alanı ve parklara da hasret kaldığı ifade edilmektedir. Bu durumda hareket ihtiyacını karşılayacak, enerjisini boşaltacak, ders dışı sportif etkinlikler ve oyunlar giderek önem kazanmaktadır. Çocuğun yaşamında bir sportif aktivite olarak oyun çok eski çağlardan günümüze gelen bir öyküye sahiptir. İlk çağ uygarlıklarından Mısır'da bugün eğitsel oyunlar içinde
değerlendirilen grup halinde el çekme yarışının çocuklara uyarlandığı görülmektedir.İran’da çocukların beden eğitimi büyük ilgi görmektedir. Çin'de Kung-Fu (Çin boksu) vücut kültürü faaliyetine damgasını vurduğu görülmektedir.
Hint uygarlığında ise dans gibi etkinlikler, formal eğitim içinde küçük yaşlarda
Başlatılmaktadır. Batı uygarlığının bugün hayranlıkla bahsettiği
ilkçağ Yunan uygarlığında vücut kültürü faaliyetlerinin temelinde, ruhla birlikte
vücudun da eğitilmesi fikri yattığı ifade edilmektedir (Çobanoğlu, 1992 s.10). Oldukça
eski bir geçmişe sahip olmakla beraber oyun etkinlikleri halen açıklanmaya ve
üzerinde bilimsel çalışmalara gereksinim duymaktadır. Oyunun küçük çocukların
sağlıklı gelişimi açısından gerekli ve yararlı olduğu; zengin bir zihinsel uyarıcı ortamı
yoluyla zihinsel kapasitesi yüksek, sağlıklı bir duygu durum ile sağlıklı ve tutarlı bir
kişilik gelişiminin temelinin oyun ortamından geçtiği ifade edilmektedir (Pehlivan,
2005 s.3). Çocuklar olumsuz şartlarda bile kendi aralarında çok çeşitli yas gruplarını
içeren birtakım sosyal oyunlar üretebilmektedir. Özgürlüklerinin kısıtlanması, çocuk
isçi olarak kullanılma, ya da savaş yasayan ülkelerde yasama gibi durumlarda
çocuklar, oyun oynamaktan mahrum kalabilmektedir. Bunların dışında her çocuk bir
şekilde oyun eylemi ile tanışmaktadır (Timmons, 2003).
