Spor ve Çocuk Gelişimi-4
Oyun çocuğun psiko- motor, sosyal ve duygusal gelişimini etkilediği kadar
zihinsel gelişimini de etkilemektedir. Çünkü oyun çocuğun dünyayı keşfetmesine,
gerekli bilgileri edinmesine, merak duygusunun tatmin edilmesine olanak
sağlamaktadır. Oyun yoluyla çocuk, mantık yürütmeyi, seçim yapmayı, sebep sonuç
ilişkisi kurmayı, dikkatini toplamayı, kendini bir amaca yöneltmeyi öğrenmektedir
(Pehlivan, 2005 s.21). Çocuk oyun ve sporda sürekli gelişen becerileriyle kendi
duygusal, fiziksel ve zihinsel kapasitesini sınama olanağı bulmaktadır. Çocuk eğer
bulunduğu ortamda pasifse oyun ve spora katılarak daha aktif ve diğerlerini kontrol
edici roller üstlenebilmektedir (Tiryaki, 2000 s.108). Piaget’e göre (1962) çocuk yeni
deneyimler sonucunda aldıklarını özümler ve bunları kendi davranış zincirlerine
ekleyip kendi davranış şemasını oluşturmaktadır. Taklit uyumun, oyun özümlemenin
devamıdır. Oyun insanoğlunun çocuklu dönemindeki gelişiminin en önemli
açıklaması olduğu ifade edilmektedir (akt. Akbaba, Sağlam ve Kök, 2003 s.20). Piaget
çocuk oyunlarının çocuğun zihinsel gelişim süreci içinde belli seviyelerde oluştuğunu
ve bunun da iki prensibe dayandığını açıklamıştır. Bunlar asimilasyon ve
akkommodasyondur. Asimilasyon, dış dünyanın içe alımı anlamına gelir. Çocuğun
yaşantılarını, deneyimlerini, kendi, davranış ve düşünce yapısını içinde düzenlemesi
ve yoğunlaşmasıdır. Akkommodasyon ise çevreye uyum anlamına gelir.
