Diyarbakır Coğrafyası-20

Diyarbakır Coğrafyası-20

 

 

Hayvancılıkta ilçelerin

arazi kullanımı

Havza tabanında tarıma elverişli arazilerde

yaz kuraklığının etkisiyle tahıl

üretimi ön plana çıkarken. Kuzeydeki

vadi boylarında meyvecilik ön plandadır.

Güneydoğu Toroslar güneydeki havzaya

oranla daha çok yağış aldığı için havzada

otların erken sararması sonucunda Diyarbakır,

Siirt, Batman illerinin yaylaları

niteliğindedir.

Dağlık saha üzerinde yer alan düzlüklerde,

çayır ve meraların geniş yer

tutması, hayvancılık açısından oldukça

önemlidir.

Küçükbaş hayvancılıkla uğraşan aileler

tarafından yaylacılık amaçlı, bu

faaliyetler haziran ayından ekim ayına

kadar devam etmektedir.

Şekil 2’de görüldüğü gibi araştırma

alanında genel arazi kullanım değerlerine

bakıldığında orman alanları %32, tarıma

elverişli alanlar %31, tarım dışı kullanım

alanları %26’lık bir değer gösterir.

Mera arazilerinin oranı ise toplam

arazi varlığı içerisinde %11’lik bir kullanım

alanına sahiptir (Şekil 2). Mera

alanlarının az yer kaplaması araştırma

sahasında hayvancılığın önemli olmadığı

izlenimini gösterse de bölgede yapılan

küçükbaş hayvancılık faaliyeti daha çok

entansif yöntemlere dayalı olduğundan,

küçükbaş hayvancılık faaliyeti her alanda

yapılmaktadır.

Orman ve fundalık alanlarda kıl

keçisi havza tabanında da koyun üreticiliği

yapılmaktadır.

DİYARBAKIR havzasında tüm hayvan varlığı

içinde küçükbaş hayvancılık %61 gibi yüksek bir

değer gösterir. Buözellik yörede küçükbaş hayvan

kültürünün gelişmesine ve tarihi temellerine dayanır.

Bilindiği gibi Diyarbakır havzası göçer gruplar

tarafından eskiden beri kışlak alanı olarak kullanılmıştır.

Havza uzun dönemler boyunca birçok

yöreden gelen hayvan sahiplerine ev sahipliği

yapması yanında doğal güzergah alanı olması,

ulaşım açısından yolların kavşak noktalarından

birine karşılık gelmesi hayvancı grupların yaylalara

iniş ve çıkışlarında önemli bir avantaja sahiptir.

Havzada hayvancılığın önem kazanmasında,

çeşitli faktörlerin payı vardır. Burası, koyunların

hoşlandığı geniş bir bozkırdır sahasıdır. Entansif

yöntemlerle yapılan hayvancılık, yöre halkının

yıllardan beri alışageldiği ve bu sebeple kolay

kolay vazgeçemeyeceği bir uğraşıdır. Güneydoğu

Toroslar’da akarsu yataklarından ayrılmayan irili-

ufaklı yüzlerce köyün başlıca geçim kaynağı

hayvancılıktır. Burada çoğunluğu koyun olan

büyük hayvan sürülerine rastlanır.