Diyarbakır Coğrafyası-20
Diyarbakır Coğrafyası-20
Hayvancılıkta ilçelerin
arazi kullanımı
Havza tabanında tarıma elverişli arazilerde
yaz kuraklığının etkisiyle tahıl
üretimi ön plana çıkarken. Kuzeydeki
vadi boylarında meyvecilik ön plandadır.
Güneydoğu Toroslar güneydeki havzaya
oranla daha çok yağış aldığı için havzada
otların erken sararması sonucunda Diyarbakır,
Siirt, Batman illerinin yaylaları
niteliğindedir.
Dağlık saha üzerinde yer alan düzlüklerde,
çayır ve meraların geniş yer
tutması, hayvancılık açısından oldukça
önemlidir.
Küçükbaş hayvancılıkla uğraşan aileler
tarafından yaylacılık amaçlı, bu
faaliyetler haziran ayından ekim ayına
kadar devam etmektedir.
Şekil 2’de görüldüğü gibi araştırma
alanında genel arazi kullanım değerlerine
bakıldığında orman alanları %32, tarıma
elverişli alanlar %31, tarım dışı kullanım
alanları %26’lık bir değer gösterir.
Mera arazilerinin oranı ise toplam
arazi varlığı içerisinde %11’lik bir kullanım
alanına sahiptir (Şekil 2). Mera
alanlarının az yer kaplaması araştırma
sahasında hayvancılığın önemli olmadığı
izlenimini gösterse de bölgede yapılan
küçükbaş hayvancılık faaliyeti daha çok
entansif yöntemlere dayalı olduğundan,
küçükbaş hayvancılık faaliyeti her alanda
yapılmaktadır.
Orman ve fundalık alanlarda kıl
keçisi havza tabanında da koyun üreticiliği
yapılmaktadır.
DİYARBAKIR havzasında tüm hayvan varlığı
içinde küçükbaş hayvancılık %61 gibi yüksek bir
değer gösterir. Buözellik yörede küçükbaş hayvan
kültürünün gelişmesine ve tarihi temellerine dayanır.
Bilindiği gibi Diyarbakır havzası göçer gruplar
tarafından eskiden beri kışlak alanı olarak kullanılmıştır.
Havza uzun dönemler boyunca birçok
yöreden gelen hayvan sahiplerine ev sahipliği
yapması yanında doğal güzergah alanı olması,
ulaşım açısından yolların kavşak noktalarından
birine karşılık gelmesi hayvancı grupların yaylalara
iniş ve çıkışlarında önemli bir avantaja sahiptir.
Havzada hayvancılığın önem kazanmasında,
çeşitli faktörlerin payı vardır. Burası, koyunların
hoşlandığı geniş bir bozkırdır sahasıdır. Entansif
yöntemlerle yapılan hayvancılık, yöre halkının
yıllardan beri alışageldiği ve bu sebeple kolay
kolay vazgeçemeyeceği bir uğraşıdır. Güneydoğu
Toroslar’da akarsu yataklarından ayrılmayan irili-
ufaklı yüzlerce köyün başlıca geçim kaynağı
hayvancılıktır. Burada çoğunluğu koyun olan
büyük hayvan sürülerine rastlanır.