Ezidîlik-2
Ezidilerde İbadet
Ezidîlikte peygamber inancı olmakla beraber
Kitabu’l-Cilve’de Tanrı’nın, insanlara elçi göndermeksizin
doğrudan bilgi verebileceği ve isterse
onları doğru yola iletebileceği belirtilir. Bunun
yanında Mushaf-ı Reş’te Âdem, Yunus gibi peygamberlerin
yanısıra Hasiye gibi kadın peygamber
isimleri de geçmektedir. Ezidîlerin “Kavl” adını
verdikleri ve günlük olarak yaptıkları duaları vardır.
Günlük ibadet, Güneş doğarken ve batarken
olmak üzere günde iki kez yapılır. Ezidîler, ibadetlerinin
baska bir dine mensup kimseler tarafından
görülmesini istemezler. Şayet yanlarında baska
dine mensup biri varsa, o zaman, avucunun içini
güneş ısığına tutarak elini gizlice ağzına götürür,
yani öper böylece ibadetini yapmış olur. Ezidîlerin,
Şemsiler gibi güneşe hatta aya taptıkları iddiası
yanlıştır. Bu yanlış düşünce Melek Tavus’un ay
ve karanlığın, güneş ve aydınlığın efendisi olarak
gösterilmesinden kaynaklanır.
Ezidilikte, Aralık ayının ilk Salı, Çarşamba ve
Persembe günlerinde oruç tutulur. Oruç, sabahtan
aksama kadar hiçbir şey yememek, içmemek ve
cinsel ilişkide bulunmamaktan ibarettir. Din adamları
ise yazın ve kışın olmak üzere seksen gün oruç
tutarlar. Hac için Ekim ayının ilk haftasında Adiy
b. Müsafir’in kabrinin bulunduğu Laleş’e gidilir.
Din adamı sınıfı dünya ile meşgul olmaz. Bu
sınıfın geçimini Müritler, zekât ve sadakalarıyla
karsılar.
Ezidîlikte, Hinduizm’deki kast sistemini andıran
dini ve toplumsal tabakalar vardır: Mir, Baba,
Seyh, Fakir, Kavval, Pesimam, Baba Gevan, Baba
Çavus, Pir, Koçek gibi dini sınıflar yanında en alt
tabakayı olusturan Müridler sınıfı vardır. Her
sınıfın görev alanı ve sınırları belirlenmistir.
Ayrıca din adamları sınıfı ile müritler arasında evlenme
yasağı olduğu gibi din adamları sınıfı içerisinde
farklı sorumluluk ve tabakada bulunanlar
arasında da evlenme yasağı vardır. Bazı tabakalardaki
din adamları, görevleri icabı hiç evlenemezler.
Din adamlarının kendilerine has kıyafetleri
vardır.
