Zimmîlerde Evlilik Gelenekleri ve Evlilik Kurumu
Osmanlı devleti idaresinde yaşayan zimmîler dil, din ve gelenekleri yönünde tamamen serbest olup, aile hukuku ile ilgili pek çok meselelerini kendi cemaati
arasında hallediyorlardı1. Bununla birlikte daha önceki bölümlerde açıklandı üzere, bazı meselelerini mahkemeye müracaat etmek suretiyle çözümlüyorlardı Meselâ 19 Ocak 1826 tarihinde Menoş veledet-i Karabet ile Serkiz velet-i Ohann kendi rızaları ile mahkemeye müracaat ederek evlenmek istediklerini bildirmiş ve şahitler huzurunda nikahlan kıyılmıştı. Bunun yanı sıra Mehr-i Muaccel 100 kuruş ve Mehr-i Müeccel de 100 kuruş olarak tesbit edilmiş olup, nikâh akdi sicile lenmişti
Müslimlerde görülen evlilik öncesi evlenecek kızla erkeğin "Nişanlılık" döne mine, bu dönemde zimmîler arasında da rastlanmaktaydı. Meselâ 1830 tarihli hüccetten anlaşıldığına göre, Oseb adlı bir zimmînin Sadakat adlı zimmî bir kad üzerine açüğı davada "...patrik ve keşişleri marifetiyle nişan dahî verilüb ayinleri üzer, patrik-i mersûm tarafından memhûr kâgıd verilmesinden sonra...." kadının nişandan v geçtiğini bildirmiş ve kadınla evlenmesi için gerekli işlemlerin yapılmasını istenmisti. Bu dava fetvaya havale edilmiş olup, sonucu hakkında bilgimiz olmamakla birlikte incelenen dönemde nişan âdetinin zimmîler arasında da olduğunu göstermesi açısından önem taşımaktadır.
