Kentleşme sürecinde Diyarbakır-1
Kentleşme sürecinde Diyarbakır-1
Ülkemizin en hızlı büyüyen kentlerinden
olan Diyarbakır’da göç olgusunun biçimlendirdiği
sosyal yapının, mekân taleplerine yönelik fiziki
plan kararlarının üretilmesinde yetersiz kalınmıştır.
Bu durum bugünkü kent formunun oluşumunda
etkili olurken beraberinde pek çok soruna da neden
olmuştur.
Genel bir çerçevede kent sayısının ve kentlerde
yasayan nüfusun artması olarak tanımlanan kentleşme,
demografik, ekonomik ve sosyo-kültürel
bir değişmeyi ifade eder. Demografik anlamda
kentleşme, nüfusun kırsal ve tarımsal alanlardan
kente göç etmesi iken, ekonomik anlamda kentleşme,
tarım ve hayvancılıkla uğraşan nüfusun
başta sanayi olmak üzere, tarım dışı faaliyetlere
kaymasıdır. Sosyo-kültürel anlamda kentleşme
ise, demografik ve ekonomik olarak kentleşen nüfusun
kentin normlarını ve yaşam biçimini bir
tarz olarak benimsemesi, yaşaması, yani kentlileşmesidir.
Kentlerde yaşanan sorunların temel kaynağı
Ancak yukarıda ifade edilen değişimlere ek
olarak; kentlerde mekânsal gelişmenin ve bu gelişmenin
kullanım gereksinimleri sonucu ortaya
çıkan kent formunu, kentleşmenin önemli bir değişimi
olarak algılamamak, bugün kentlerimizde
yaşanan pek çok sorunun temel kaynağıdır
Kentlerdeki mekânsal büyümenin en temel nedeni
olan nüfus artışı, kısmen doğal nüfus artışına
bağlı olmakla birlikte, daha çok kentlere yapılan
göçle ilişkilidir.
Sanayileşme, yeni iş olanakları, kentsel alanlardaki
yaşam kolaylıkları, toplumun sosyal ve
kültürel gereksinimlerinin karşılanması, kırsal
alanlardan kentlere ve kentler arası göç oranlarının
hızla artmasına neden olmuştur. Kentsel alanlardaki
bu nüfus artış oranı birçok sorunu da beraberinde
getirmiştir.
