Diyarbakır’da Müzeler-13
Eyvan
Konutun odağı avlu ve bunun en önemli öğesi eyvandır. Eyvan, avlu ve kapalı alanlar arasında yarı açık bir alandır. Özellikle yaz aylarında ev halkının en çok tercih ettiği mekanlardan biri olmuştur. Evin güney kanadının üst bölümünde yer alan bu alan, iki kemerli önü kuzeye dönük bir yaz odası görünümündedir. Aynı zamanda odalara geçişi de sağlayan bu eyvan, paca adı verilen dolap ve nişlerle süslenmiştir. Evin en büyük açıklıkları oldukları için kemerleri süslü ve göz alıcıdır. Üst örtüleri kavak kirişli “dam”dır
Bahçe
Diyarbakır evi bahçesiz düşünülemez. Küçük de olsa avlunun bir köşesi bu yeşil alana ayrılmıştır. Bahçe alanı Tarancı Evi’nde oldukça büyük tutulmuştur. Bu alanın ortasında çiçeklik ve çeşitli meyve ağaçları bulunmaktadır. Evin kara taşlı kasvetli havası bu yeşil doğa parçasıyla giderilmeye çalışılmıştır.
Havuz
Havuz, çoğu Diyarbakır Evinin vazgeçilmez bir öğesidir. Kanuni döneminde şehre getirilen kanalizasyon ve içme suyu tesisatının çok iyi olması, evlerde çok sayıda havuz yapılmasına olanak vermişti. Havuz, sıcak iklimin ve doğadan kopuk olarak içe dönük planlanan evlerde klimal ve görsel amaçlara hizmet eder. Avlunun içinde yer alan elips şeklindeki havuz, ortada fıskiyeli ve bahçeye bitişiktir. Havuz kadar önemli ve onu tamamlayan bir unsur, boşalan su için düşünülen (görsel su oyunları) kanalcıklarıdır. Havuz onunla orantılı dikdörtgen bir sekiye alınmış ve boşaltma haznesiyle zenginleştirilmiştir. (8)
