Kentleşme sürecinde Diyarbakır-21
Kentleşme sürecinde Diyarbakır-21
Göç Olgusu:
Toplumsal değişimin göstergelerinden biridir.
Bir ülkenin sanayileşme ve kentleşme oranı, modernleşme
süreciyle belirginleşir. Endüstrinin gelişmesine
paralel olarak ortaya çıkan kentleşme
olgusu, ekonomik olduğu kadar sosyal yapıdaki
değişimlerde de ifadesini bulur. Endüstriyel gelişme
sonucu kentlerde ortaya çıkan işgücü ihtiyacı,
köyden kente göçün başlıca nedenini oluşturur.
Köyden kente göç, sanayileşmenin bir gereği
olduğu kadar, modernleşme sürecinin bir simgesi
olarak da değerlendirilmektedir.
Herhangi bir coğrafi bölge ekonomik olarak
diğer bölgelere göre üstünlük yakalayamadığı durumda
nüfus kaybetmektedir. Özellikle genç, dinamik
ve üretken bir nüfus, kendine hayat alanı
bulmak üzere ekonomik üstünlük yakalamış merkez
ve bölgelere göç etmektedir.
Geride dinamizm ve girişimciliğini yitirmiş
bir nüfus kalmaktadır. Ülkemiz nüfusu sürekli hareket
halindedir. Tarımın mekanizasyonu sonucu
bu sektörün ihtiyaç duymadığı insan gücü diğer
taraftan, tarımda bir aileyi geçindirmeye yetmeyen
işletme büyüklüğü, uzun yıllar süren terörün hareketlendirdiği
nüfus, doğal afetler vb. Türkiye
nüfusunun kentler ve bölgeler arasındaki hareketliliğinin
nedenleridir.
20. yüzyıl iletişim teknolojilerinin gelişim gösterdiği
bir yüzyıl olmuştur. Telefon, televizyon ve
uydu teknolojisindeki teknolojiler insanları birbirlerine
oldukça yaklaştırmıştır.
Hızlı gelişen teknolojiler insanlarda yeni iş sahaları
açmakta ve değişik alternatiflere doğru yöneltmektedir.
Makineleşme ve beraberinde getirdiği, teknolojik
gelişmeler emek yoğunluğunun yoğun olduğu
tarım kesimini de oldukça etkilemiştir. Tarımsal
kesimde verim ve kaliteli ürün üretimi artmış,
nüfus azalmıştır. Bu durum köyden kente göç olayının
tetikleyicidir.
