Mitosun Kökeni-2
b- Tarihsel Teori:
Mitolojide bahsedilen kahramanların, şahısların,
bir zamanlar yaşamıs tarihi kahramanlar ve şahıslar
olduğunu öne sürer. Herhangi bir konuda meshur
olan bu kisiler, zamanla çesitli süslemeler ve
ilaveler sonucunda, tarihi hüviyetlerini kaybederek
mitlesmislerdir. Buna Rüstem-i Zal veya Nasreddin
Hoca örnek verilebilir. Özellikle Nasreddin Hoca’ya
İranlılar, Nasreddin Tusi; Araplar, “Cuha” demektedir.
Anadolu’da Nasreddin Hoca olarak bilinmekte
ve mezarının Aksehir’de olduğu söylenmektedir.
Diyarbakır ve çevresinde de Melaye Meşhur (Meshur
Molla) olarak bilinmekte olan bir kisi hakkında
anlatılan fıkralarla Nasreddin Hoca ile ilgili fıkralar
benzerlik göstermektedir.
Tarihin belli bir döneminde yaşamış olan şahısların
kendilerinden sonra mitolojik şahıslar
haline getirilmelerine Kur’an’da da örnekler vardır:
Nuh Suresi’nde isimleri geçen beş put hakkında
şunlar söylenmistir: “Bu putlara verilen adlar
(Vedd, Suva’, Yeğus, Ye’uk, Nesr) Nuh kavminden
salih kisilerin isimleriydi. Bu salih kisiler vefat
edince, Şeytan onların kavmine, onların hayattayken
oturdukları yerleri kutsal adak yerleri edinmelerini
öğütledi. Kavimleri onların isimlerini adak yerlerine
verdiler. Bunu yapanlar önceleri onlara tapmıyorlardı.
Fakat nesiller geçince, yerler ve isimleri
hakkındaki gerçek bilgi unutuldu ve sonraki nesiller
tarafından bunlara ibadet edilmeye başlandı.”
