Öteki Hayatları Sinemayla Görmek

    Anlatacağım konu için Vizyontele filminde geçen “Peki zeki Müren de bizi görecek mi? “  repliği çok yerinde bir giriş olacak sanırım.  Sahi biz Zeki Müren’i; onun hayatını, yaşadıklarını merak ediyorduk da Zeki Müren neden bizi görmek istemesindi?  Bizim onun hayatına duyduğumuz şaşkınlığı ve hayreti o bizim hayatımız için neden hmesindi? 

 

    Evet, insanı varoluşundan bu yana hayata tutunduran en büyük itkilerden biri bilinmeyene duyulan meraktır.  Bu merak duygusunun yarattığı öğrenme ihtiyacı, insan hayatını çok yönlü olarak etkilediği gibi sinema yapma ve sinema izleme isteğini yaratan etmenlerdendir.

 

    Ötekine duyulan merak sinema salonlarında gözlerimizi perdeden bir an olsun ayırmamamıza neden olur biraz da. Bizde olmayanı arzuladığımız, bizde olanları görünce de yalnız değilmişiz duygusuyla kucakladığımız filmler yok mudur?  Sıradan hayatları, ihtişamlı hayatları, kaos dolu olayları, dinginlikle yoğrulmuş hikayeleri, fakirliği, zenginliği, uzaktaki o yerleri, gelecekte ne olacak hangi noktaya erişecek dünya “ ışınlanabilecek miyiz mesela?”… Bütün bunları görünebilir kılar bize sinema. Zeki Müren bizi görür, biz onu. O da izlediği filmlerdeki başka hayatlara bakıp ne kadar da yalın bir hayat diye iç geçirmiştir belki de.

 

    Sinema;  insanın insanla, dünyayla, doğayla ve kendisi ile olan ilişkisinden beslenmektedir.  İnsanı her haliyle, her alanda bu ilişkiler ağı içinde görebileceğiniz bir daldır.  Bu bağlamda sizlere bu çeşitliliği tattıracak filmler önermek isterim, elbette yazamadığım binlerce mükemmel filmden özür dileyerek. Ayrıca filmlerin bendeki karşılıklarına dair küçük birer not da bırakıyorum.

 

Andrei Tarkovski- Stalker: Bilinmeyene duyulan merak ve benliğin izini sürmeye dair bir başyapıt.

 

Zeki demirkubuz- Masumiyet : Bu film için Zeki Demirkubuz şöyle söylemiş: “Bu filmin çıkış noktası çıkışsızlık.”  Bu cümlenin üzerine ekleyebileceğim herhangi bir şey yok.

 

Akira Kurusava: Dersu Uzala: Dostluk, doğa ve sevgi sadeliğin büyülü güzelliğiyle anlatılır.

 

Antonioni- Blow up: Gerçekliğin katmanları

 

Paolo Sorrentino- Muhteşem Güzellik:  Filmden bir alıntı “Hayat tek bir bireyin anlayamayacağı kadar karmaşık.”