Dini anlayışta mitolojik unsurların etkisi-27
Şemsilik
Diyarbakır’da geçmiste mevcut olan inançlar
arasında Şemsilik inancının da olduğu daha önce
belirtildi. Fakat Şemsilerle ilgili yapılan çalısmaların
azlığı ve bu inancın günümüzde kalmamıs olmasından
dolayı Şemsilik ile ilgili doyurucu bilgilere
rastlanmaz. Aksine yazılan eserlerde birbirinden
çok farklı bilgiler vardır. Şemsiler ya da Şems
sözcüğü, “semsi” kelimesinden, anlam olarak da
“güneş” kelimesinden gelmektedir. Şemsiler, güneşe
taparlar. Güneş doğarken önünde 3 kez eğilirler.
Evlerinin kapıları doğuya bakar, bundan baska
öküze ve ineğe saygı duyarlar. Çocukları, Yakubi
papazları tarafından vaftiz edilir ve batıl gelenekleri
yüzünden günah çıkarmaya mecbur edilirler. Yine
Şemsi düğünlerine bir Yakubi papazı katılır, evlenenleri
kutsar. Bilinen tek şey, herhangi bir dini
kitaplarının bulunmamasıdır. Ona karşılık türküler,
sarkılar söylemeyi çok severler. Günahlarının saçlarında
toplandığına inanırlar o yüzden birisi ölüme
yaklastığı zaman, saçlarını, sakallarını, kıllarını
koparırlar. Aslında ölümü böylelikle barbarca hızlandırırlar.
Ölecek kisinin boğazından biraz likör
dökmekle ölüme daha çabuk ulaşacağına inanırlar.
Ayrıca ölünün cennete girebilmesi için gerekli
miktarda parayı ödemesi için de avuçlarına bir
miktar altın koyarlar. Ondan sonra ölü, Yakubi
papazı tarafından gömülür fakat ölü, sarılıp tabuta
konulana kadar Yakubi papazını yaklaştırmazlar.
Bu tarikatın üye sayısı çok azdır. 50 civarında aile
oldukları düşünülmektedir. Hepsi Mardin çevresinde
çok fakir bir durumda yaşamaktadırlar. Şemsi kadınlarını
diğer kadınlardan ayıran özellik beyaz
bir aba giymeleridir. Onlar hakkında daha fazla
bilgi bulmak çok zordur. Putperestlikle suçlanmaktan
korktukları için ortaya çıkmazlar.
