Kentleşme sürecinde Diyarbakır-34
Kentleşme sürecinde Diyarbakır-34
Taşkın Alanları: MTA raporu’na göre, Dicle
Nehri’nin yatağı aynı zamanda taşkın alanıdır.
Sellenme döneminde nehrin yatak değiştirmesi
sonucunda taşkınlar geniş bir alana yayılmaktadır.
Taşkın alanın her iki yanı 2–5 metre yüksekliğinde
toprak yarla sınırlanmıştır. Değişik kesimlerde
taban suyunun yüksekliği nedeniyle bataklık ve
sazlık oluşmuştur. Yatak eğiminin azaldığı yerlerde
menderesler, kopuk menderesler ve kum adacıkları
oluşmuştur. Dicle Nehri yatağının taşkın alanı
olarak korunması gerekmektedir.
Kentsel Gelişme ve Sanayi için uygun Alanlar:
Dicle Vadisi zemin özellikleri açısından yerleşime,
konut gelişimine; yapılaşmaya uygun değildir.
Ergani yolu ile Dicle Vadisi arasındaki alanlar da,
kaya türü, yamaç eğimi, kaya düşmesi, aşınma,
erozyon, toprak kayması ve taşkın alanı olması
nedeniyle yapılaşmaya uygun değildir. Kentin güneyinde,
bazaltlarla, Yeniköy Formasyonu dokanağında
gözlenen kaya düşmeleri ve alanın tarım
arazisi olması nedeniyle yerleşime açılması uygun
değildir.
Yerleşim alanı olarak Şanlıurfa yolu ile Elazığ
yolu arasında kalan bölge önerilmektedir. Bu alan
Karacadağ Volkanizması’nın ürünü olan bazalt
örtülerinden oluşmuştur. Kademeli olarak doğudan
batıya doğru yükselen düzlükler, morfoloji ve topoğrafik
eğim ve jeolojik özellikleri açısından
kentleşme ve sanayi yapılaşmasına uygundur.
Raporda, Diyarbakır Kenti’nin gelişebileceği
alanların bütünsel olarak incelenmesi, zeminin
mühendislik özellikleri, kaya düşmesi, erozyon,
taşkın alanları, toprak kayması gibi afet riskleri
araştırılmaksızın yerleşime açılmaması önerilmektedir.
Bu amaçla, kent ve yakın çevresindeki potansiyel
gelişme alanlarını kapsayan, yerleşim
amaçlı jeolojik etütler yapılmaktadır.
